آداب غذا خوردن در اسلام | بخش اول

آداب غذا خوردن در اسلام

اهمیت غذا: غذا مهم ترین و حیاتی ترین نیاز روزمره ی انسان است که از تولد تا مرگ ،وی را همراهی می کند و علاوه بر عامل حیات انسان تاثیراتی را بر جسم و روح انسان می گذارد از جمله تندرستی ،آرامش ، قدرت تکثیرنسل و ... وهمه اینها وامدار تغذیه می باشند

ظرف آب و غذا

جایز نیست که ظرف خوردن و آشامیدن از طلا و نقره باشد. برخی گفته اند که چون غذایی را در ظرف طلا و نقره کنند، حرام می شود و مکروه است که از ظرف طلا کوب یا نقره کوب چیزی بخورند. بنابر حدیث معتبر از امام موسی بن جعفر (علیه السلام) ظرف طلا و نقره، متاع جماعتی است که به آخرت یقین ندارند. ظرفی آب برای حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) آوردند که پاره ای نقره بر آن چسبانیده بودند. حضرت، پاره نقره را از ظرف جدا کرد. از همان حضرت نقل است که آب خوردن با ظرف نقره کوب یا ظرفی که بخشی از آن نقره است، مکروه است.
در روایت موثق از حضرت امام رضا (علیه السلام) آمده است: طعام مخورید در ظرف های سفالی که از مصر می آوردند. بزیع بن عمر نقل کرده است: حضرت امام محمد تقی (علیه السلام) را دیدم که در کاسه سیاهی طعام می خورد به رنگ زرد و در میانش سوره قل هو الله احد را نوشته بودند

غذاهای لذیذ

از احادیث اهل بیت (علیه السلام) بر می آید که خوب است مؤمن طعام لذیذ بخورد و مردم را نیز از آن بهره مند سازد و طعام لذیذ را بر خود حرام نکند. البته باید حلال باشد و همراه با زیاده روی و پرخوری نباشد به گونه ای که او را از عبادت خدای متعال باز دارد و چنین نباشد که همه همتش صرف خوردن و آشامیدن شود، بلکه باید مقصودش از خوردن و آشامیدن، قوت گرفتن برای عبادت و طاعت باشد و باید به اندازه ای بخورد و بیاشامد که در زمره مسرفان جای نگیرد که خداوند مسرفان را دوست نمی دارد.

نقل است که حضرت صادق (علیه السلام) نان و فرنی و حلوای لذیذ به مردم می خورانید و می فرمود: هرگاه خداوند بر ما توسعه دهد، ما نیز توسعه می دهیم و هرگاه بر ما تنگ گیرد، ما نیز تنگ می گیریم. از همان حضرت نقل است: خدای متعال در قیامت سه چیز را بر مؤمن حساب نمی کند: طعامی که بخورد و جامه ای که بپوشد و زن صالحه ای که یاورش باشد و او را از حرام نگاه دارد
از ابوخالد کابلی نقل است: به خدمت امام محمدباقر (علیه السلام) رفتم. حضرت صبحانه طلبید و من نیز با حضرت خوردم و هرگز طعامی نیکوتر و پاکیزه تر از آن نخورده بودم. فرمود: چگونه بود طعام ما؟ گفتم: فدایت شوم، هرگز طعامی به این خوبی نخورده بودم، ولی به یادم آمد که خدای متعال می فرماید: ثم لتسألن یومئذ عن النعیم. ( آن گاه از شما درباره نعمت الهی می پرسند). فرمود: مراد از نعمت در این آیه مذهب تشیع و ولایت اهل بیت است، نه طعام نیکو.

 از امام صادق (علیه السلام) روایت است: خدای تعالی کریم تر از آن است که از بنده بازخواست کند درباره خوردنی و آشامیدنی که در دنیا بر او حلال کرده است

دست کشیدن از غذا قبل از سیری کامل:

از امام صادق (علیه السلام) نقل است: هنگام سیری چیزی خوردن، موجب پیسی است.
از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) روایت کرده اند: هیچ چیز خدا را دشمن نمی دارد همچون شکمی که پر از طعام است.

 از جناب امیرمؤمنان (علیه السلام) نقل است: حضرت عیسی (علیه السلام) به شهری رسید که مرد و زنی فریاد می زدند و با یکدیگر نزاعی داشتند. از سبب نزاع پرسید. مرد گفت: این زن من است و صالحه است و عیبی ندارد، اما من او را دوست ندارم و می خواهم طلاقش دهم. فرمود: چرا؟ گفت: رویش کهنه و بی طراوت شده، بی آن که پیر شده باشد. حضرت عیسی (علیه السلام) فرمود: می خواهی که رنگ صورتت تازه شود؟ گفت: آری. فرمود: طعام که می خوری، سیر نخور؛ زیرا طعام که در معده به جوش می آید، آب رو را می برد. زن چنین کرد و به حال طراوت برگشت و محبوب شوهر شد.
حضرت جعفر صادق (علیه السلام) می فرماید: هرگاه شکم سیر شود، طغیان و فساد می آورد. همچنین می فرماید: هر بیماری و دردی از پرخوری به هم می رسد، جز تب.

تاکید بر دو وعده غذا خوردن در طول روز

*در حدیث معتبر نقل است که پسر برادر شهاب به حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) از درد و فساد معده شکایت کرد. حضرت فرمود: صبحانه و شام بخور و دیگر چیزی مخور؛ زیرا خداوند عالمیان در وصف طعام بهشتیان می فرماید:( لهم رزقهم فیها بکرة وعشیا )

تاکید بر خوردن شام

*در حدیثی معتبر از امیرمؤمنان (علیه السلام) آمده است: طعام آخر روز پیامبران، یعنی پس از نماز خفتن (مغرب و عشاء) را ترک مکنید که موجب خرابی بدن است.
 *در حدیث دیگر نقل است: طعام طرف شب را ترک مکنید که آدمی را پیر می کند.

 *در حدیث دیگر می فرماید: چون آدمی پیر می شود، نباید طعام شب را ترک کند؛ زیرا بهتر به خواب می رود و دهانش خوشبو می شود

خوردن صبحانه:

از حضرت صادق (علیه السلام) روایت است: سزاوار نیست مؤمن صبحانه نخورده از خانه بیرون برود که صبحانه باعث زیادی عزت او است. در حدیث دیگر فرموده است: هرگاه می خواهی در پی حاجتی بروی، پاره ای نان و نمک بخور که بیش تر باعث عزت تو است و حاجتت زودتر بر می آید.

نهی از خوردن غذای گرم:

از حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) نقل است: بگذارید طعام سرد شود که خدا آتش را طعام ما نگردانیده و برکت در طعام سرد است.

از حضرت امام رضا (علیه السلام) نقل است: طعام گرم برکت ندارد و شیطان در آن بهره دارد.