آنغوزه

گیاه انغوزه

آنغوزه گیاهی با بوی تند و مزه‌ی تلخ است. صمغ این گیاه که از ریشه‌ی آن تهیه می‌شود به عنوان دارو در طب بکار می‌رود. این گیاه بومی بیابان‌های خشک ایران و کوه‌های افغانستان است و در هند نیز زیاد کشت می‌شود. از ساقه این گیاه نوعی صمغ استخراج می‌شود که به نام همان انغوزه، انگدان ویا اولئوگم نام برده می‌شود و مزه‌ای گس و تقریبا تند و سوزاننده داشته و دارای بویی شبیه به بوی نامطبوع ترکیبات گوگرددار است که بخش دارویی گیاه را تشکیل می‌دهد. در این بخش از ستاره اطلاعاتی درباره خواص انغوزه در طب سنتی گردآوری شده است. لطفا با ما همراه باشید. آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است. گیاه تولید کننده آنغوزه به نام‌های فارسی خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2/5 متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است. برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا 60 سانتی متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات زیادی دارند به طوری که به قطعاتی (لوب دار) دندانه دار تبدیل می‌شوند. گل‌های این گیاه زردرنگ هستند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند. میوه ها دوفندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است؛ این گیاه در ایران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحی جنوبی) وجود دارد.

مشخصات :

Ferula assa-foetida

به فارسی آنغوزه و به اصفهانی انگشت کنده و به هندی هینک نامند؛ دو نوع می‌باشد طیب و منتن(بدبو)، طیب آن صمغ انجدان سفید و منتن آن صمغ انجدان سیاه است و بهترین آن طیب آن است گرم در اول چهارم و خشک در آخر دوم و منتن آن خشک در سوم و با قوت تریاقیت و سمی .

طبیعت گیاه : 

گرم و نسبتا خشک (صفراوی)

طریقه مصرف:

استفاده از صمغ گیاه انغوزه به صورت محلول درآب، تنتور و یا مخلوط با عسل، فلفل، روغن زیتون

خواص و فواید گیاه دارویی آنغوزه :

۱. کاهش دهنده فشار خون

۲. محرک نیروی جنسی است.

۳. ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.

۴. برطرف کننده بلغم است.

۵. هضم کننده غذا است.

۶. درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.

۷. برای درد کمر و مفاصل مفید است.

۸. درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.

۹. دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.

۱۰. برای درمان تب‌ها سودمند است.

۱۱. درمان کننده بواسیر

۱۲. برای درمان ذات‌الریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار می رود.

۱۳. خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی می‌شود.

موارد منع مصرف:

زنان باردار، زنان شيرده و کودکان